Żałuję, że wcześniej nie wyeliminowałem glutenu. Jem bezglutenowo dopiero od ponad roku, a jest on już pełen dobrych konsekwencji tej decyzji! Dwa kilogramy mniej w ciągu pierwszych trzech miesięcy i od tamtej pory waga stabilna bez żadnego wysiłku. Odeszło też kilka po-jedzeniowych reakcji, które zwykle uważa się za dowód bycia najedzonym, a które są w istocie silnym rozpieraniem się trzewi w reakcji alergicznej. Gluten jest jak śmierdzące i wypalające śluzówkę papierosy. Swoją drogą to irytujące, że czasami trzeba coś wyrzucić, żeby odczuć jak bardzo uwierało.
Przeczytałem nawet ostatnio w jednej z medycznych książek, że natychmiastowe odczyny skórne w reakcji na mąkę pszenną występują u 80% piekarzy, którzy są alergikami. Mąka pszenna w świetle badań wypada zresztą najgorzej, bo już na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wyizolowano z niej ponad czterdzieści odrębnych alergenów, a połowa z nich reaguje krzyżowo z alergenami mąki żytniej. Do tego duetu dołącza mąka jęczmienna, która też jest wartościowa tylko w kontekście wywoływania reakcji alergicznych i w żadnym innym.
Apropos jęczmienia, to byłem ostatnio w jednej z wegetariańskich i bezglutenowych knajpek warszawskich. Przyjemnie, pachnąco i życzliwie. Nie mogłem zdecydować się co wybrać, bo zawsze coś nie tak, więc Pani, żeby mi pomóc zapewniła, że wszystkie zupy są beztłuszczowe i bezglutenowe, a najlepsza dzisiaj to krupnik! O zgrozo!
Dobrego weekendu, z którymś z bezglutenowych przepisów Kuchni organicznej, bo od tych glutenowych to już się dystansuję. Było minęło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz